چه بخواهیم و چه نخواهیم، دوران رهبران کاریزماتیک بسر آمده است

با احترام به جایگاه آقایان موسوی و کروبی و تلاشی که برای احیای کلمه آزادی و حقانیت مردمی طی دو سال اخیر انجام داده اند و نیز با تعظیم در برابر تمام کسانی که طی این چند سال همواره جان و مال و امنیت و آسایش خود را برای مردم فدا کرده اند، باید تأکید کنم که در انقلابات نوین ( که بیشتر جنبه اصلاحی دارند تا انقلابات خونین ) دیگر جایگاهی برای رهبران کاریزماتیک از نوع گاندی و ماندلا نیست . مردم کشورها دیگر به مثابه عوام ( یا صریحتر بگویم گله گوسفندان ) نیستند که کسی بیاید و افسارشان را بدست بگیرد و به هر راهی که دلش خواست بکشد شان ! اگر روزی به این رشد برسیم که بفهمیم نیازی به رهبری منسجم نداریم مطمئناً تومار دیکتاتوری را در هم می پیچیم . تا زمانی که برای حرکت و ادامه راه جنبش منتظر باشیم که کسی بیاید و از ما بخواهد که بپا خیزیم، خامنه ای همانجایی نشسته است که الآن نشسته ! نگاهی به تحرکات تونس و مصر و لیبی و سوریه و حتا یمن و بحرین بیندازید : آیا اسم کسی مطرح بود ؟ آیا مردم بدنبال کسی بودند ؟ خیر ... باید مردم به آستانه ای برسند که احساس کنند ادامه راه برایشان پرهزینه تر از تغییر است . به همین سادگی! امیدوارم آن روز دیر و دور نباشد