اگر چه اثرات شوک سنگینی که از ناحیه شرکت سید محمد خاتمی در انتخابات مجلس نهم به جامعه و بخصوص به فعالین سیاسی وارد شد هنوز برطرف نشده است اما به هر حال باید آن را به گذشته سپرد و به فکر آینده بود . شخصاً با این تحلیل مجتبی واحدی که " خوب است که مواضع سیاسی افراد روشتنر شود چرا که به نفع جنبش آزادیخواهی ایران است - نقل به مضمون " موافقم . به هر حال سقف پرواز اقای خاتمی همین است و نباید انتظاری بیش از این داشت . بقول هوشنگ امیر احمدی در برنامه روز جمعه افق از صدای آمریکا " خاتمی معمم است و معلوم است که هرگز از نظام جمهوری اسلامی نمی گذرد" ! اینجا و آنجا هم بحث و تحلیل هایی درگرفته است که مثلاً باید منتظر بود و دلیل شرکت خاتمی را فهمید یا اینکه شاید از روی "خوف" بوده است و قضایایی از این دست . به هر حال خاتمی نشان داد که مرد روزهای سخت نیست و در بزنگاههای تاریخی جا می ماند ! این را هم در جریان واقعه 18 تیر نشان داد و هم در جریان انتخابات ریاست جمهوری سال 84 که احمدی نژاد با تقلب سنگین به ریاست جمهوری رسید . مردان سیاسی را از روی عمل سیاسی آنان مورد قضاوت قرار می دهند و کسانی که قائل هستند که می توان هم "رجل سیاسی" بود و کار شخصی کرد ناخواسته نعل وارونه می زنند و به قول ضرب ا المثل قدیمی "دولا دولا شتر سواری" می کنند . واقعیت آن است که مسیر آزادی ایران از سقوط حتمی جمهوری اسلامی می گذرد و کسانی که به هر دلیل تمایلی به سقوط این نظام ندارند نمی توانند تا آخر این راه را با پایمردی طی طریق کنند . خاتمی هر چه بود و هر که بود از دوازدهم اسفند به تاریخ پیوست و نشان داد که نمی توان و نباید بیش از این بر روی دیوار او یادگاری نوشت . ممکن است خاتمی با خامنه ای اختلافات عمیق سیاسی داشته باشد اما دایره این اختلافات هرگزآنقدروسیع نیست که شامل آزادی مردم و دموکراسی واقعی کشور باشد. بنابراین بر ماست که با بازنگری در نگاهی که به خاتمی و امثال او داشتیم، به فکر آینده باشیم و راهمان را خودمان ادامه دهیم . دوره قهرمان بازی به سر آمده و قهرمانان واقعی ، همین مردم هستند ! زنده باد آزادی و پاینده باید ایران
No comments:
Post a Comment