همین جمعه پیش رو قرارمون سر نماز جمعه . موافقید ؟

چه اهمیتی دارد که چه کسی امامت نماز را به عهده دارد . اصلاً بگذارید راحتتان کنم ، چه اهمیتی دارد که چه اتفاقی دارد می افتد . چه فرقی می کند که شما مسلمان باشید یا نباشید ، نماز بخوانید یا نخوانید . آنچه مهم است این است که فرصتی و مکانی فراهم آید که مردم بتوانند دور همدیگر جمع شوند و قدرتشان را هر هفته به رخ دیکتاتور بکشند . مگر مردم مصر از ما یاد نگرفتند ؟ خوب ! ما هم از آنها یاد بگیریم و از خاصیت گرد هم آیی نماز جمعه استفاده کنیم . آمار نماز جمعه رو ها هم که مشخص است . می توان بصورت تمرینی و با سکوت کامل رفت و برگشت بدون اینکه هیچ کاری انجام داد و هیچ اعتراضی کرد و هیچ شعاری داد . بگذارید حداقل به خودمان ثابت شود که هنوز دلمان برای مملکتمان می تپد . دو هفته برویم و اگر دیدیم تعدادمان ( تعداد کسانی که دلشان در گرو آزادی و دموکراسی است ) زیاد است آنگاه می توانیم روی این واقعه برنامه ریزی کنیم . بگذارید کار را به جایی برسانیم که عرصه را بر دیکتاتور و مزدوران و ساندیس خورانش تنگ کنیم . بگذارید جمهوری اسلامی مجبور شود نماز جمعه را تعطیل کنید . مگر تعداد ما ملیونی نیست ؟ مگر ما چند صد برابر آنها نیستیم ؟ خوب چه ایرادی دارد هر هفته برویم نماز جمعه و خودی نشان دهیم ؟ این یک فرصت طلایی است که مدتهاست داریم از دست می دهیم . شما هم دلتان خواست بیایید . نخواستید هم نیایید . چیزی که زیاد است بهانه است