از مسیر عاشورا و حسین و زینب و هر گونه نمایش مذهبی دیگر ، هرگز به آزادی نخواهیم رسید

عاشورا آمد و رفت . اتفاق مهمی هم نیفتاد . اصولاً انتظار هیچ اتفاقی هم نداشتیم . تنها آمدیم بیرون و نظاره کردیم . بر سر و سینه مان زدیم و غذای نذری خوردیم و توی سر و کله هم زدیم و بس . مهمترین خبرمان هم این بود که نیروهای امنیتی حضور سنگینی دارند . همین ! بارها گفته شده و من هم تکرار می کنم که مسیر آزادی ( منظورم میدان آزادی نیست ! منظورم رهایی بشر از چنگال استبداد است ) هرگز از راه اعتقادات و نمایشهای مذهبی که پایه و اساس شان در اسارت فکر و اندیشه است ، نمیگذرد . قصدم توهین به اعتقاد مذهبی هیچ کسی نیست اما باید بپذیریم که تا زمانی که بخواهیم همان راهی را برویم که پیشرو و پیشقراولش همین جمهوری اسلامی خودمان است ، آب در هاون میکوبیم . با حسین و زینب و تاسوعا و عاشورا نمیتوان به جنگ رژیم خونخوار مذهبی جمهوری اسلامی رفت . هر کاری که ما بخواهیم بکنیم ، جمهوری اسلامی بهتر و قویتر از آن را انجام می دهد . ما باید راهمان را از جمهوری اسلامی کاملاً جدا کنیم . دقت کنید ، این نکته بسیار ظریفی است : می خواهیم بگویید جمهوری اسلامی ظاهر سازی می کند ؟ قبول می کنم ! ما هم باید با ظاهر سازی به جنگش برویم . باید در ظاهر نشان دهیم که آن راهی را که او میخواهد و تبلیغش را می کند نمیرویم . نیازی به خشونت هم نیست . باید در تمام عرصه ها نشان دهیم که ما با جمهوری اسلامی و سران آن اختلاف مبنایی داریم . چه در زمینه مذهب و نمایش های مذهبی ، چه در زمینه روش زندگی ، چه در شیوه مبارزه و عرصه های دیگر . چشم ها را باید شست ... جور دیگر باید دید . همین