پروفسور کارو لوکاس ( دکتر لوکس ) که بود و ارزش کار او در چه بود

خبر ، ناگهانی و شوک آور بود : پروفسور کارو لوکاس استاد رشته مهندسی کنترل و پدر علم روباتیک ایران در سن 61 سالگی درگذشت . در میانه دهه شصت دانشجوی رشته مهندسی دانشکده فنی دانشگاه تهران بودم و دکتر لوکس ( بیشتر به این نام معروف بود ) را بارها دیده و افتخار هم صحبتی داشته ام . اگر چه ایشان هرگز استاد من نبودند ولی کسی نبود که در دانشکده فنی باشد و دکتر لوکس را نشناسد . یادم می آید بچه ها به شوخی حتا گاهی اورا " کارلوکس " هم خطاب میکردند ، ولی حجب و حیا و نجابت ناشی از شخصیت و منش و دانایی این مرد هرگز اجازه نداد که ایشان خاطر کسی را مکدر کند حتا وقتی پشت در دفتر کار محقرش روی یک صفحه کاغذ آ4 سفید نوشتند و چسپاندند : دفتر آقای کارلوکس ! آنچه اما در میانه اندوه فراوان ناشی از فقدان این مرد بزرگ و جواهر راستین ، خاطرم را می آزارد و بر اندوهم می افزاید این است که : شادروان دکتر لوکس ، با ان همه دانش و آگاهی و شهرت جهانی که داشت ، در ایران ماند و به تربیت فرزندان این آب و خاک کمر همت گماشت و حتا برای لحظه ای حاضر نشد ، به رغم تمام کم مهری هایی که به ایشان و به واسطه ارمنی بودن از جانب رژیم شد ، از ایران خارج شود و با اینکه حداقل جایی که میتوان برایش متصور شد استادی دانشگاه برکلی ( بهترین دانشگاه مهندسی جهان ، که خود فارغ التحصیل ممتاز دوره دکترا از همانجا بود ) بود را به همراه تمامی امتیازات زندگی در کشوری مانند آمریکا ترجیح دهد . آری ، دکتر لوکس رفت و خاطره اش بجا می ماند و افسوس که چه آدمهای بی ثمر و بی ارزشی در ایران هنوز در سنسن بالای 80 و 90 سالگی و در سلامت کامل بسر میبرند بدون آنکه ذره ای برای این مملکت بهره آورده باشند و حتا باعث تخریب هم بوده و هستند ... بقول قدیمی ها : بزرگیت رو شکر اوس کریم !