اصلی ترین شاخص وجود دموکراسی در یک جامعه ، رضایتمندی زنان آن جامعه است

در آستانه 25 بهمن هستیم . نمی دانم چه اتفاقی خواهد افتاد اگر چه از حالا نفسم به شماره افتاده است اما این را می دانم که رژیم دیکتاتوری جمهوری اسلامی - که در نوع خودش کثیفترین دیکتاتوری موجود در جهان است - بالاخره محکوم به زوال است و بزودی نابود خواهد شد . شخصاً امیدوارم این نابودی طی یک پروسه حتی الامکان آرام و به دور از خشونت و خونریزی انجام شود و مردم ایران ، اینبار بر عکس نسل گذشته با چشمان باز عمل کند و بداند چه می خواهد و چه بدست می آورد . با این مقدمه می روم سر اصل مطلب : در مصاحبه ای شنیدم که خانمی در جریان یک بحث فرهنگی و در قالب معرفی یک کتاب ، جمله ای گفت که منقلبم کرد . آن جمله - نقل به مضمون - این بود که دموکراسی از خانه و از روی میز آشپزخانه شروع می شود . دموکراسی از زنان شروع می شود ! همین یک جمله کوتاه دریایی از معنا در خود دارد . براستی بهتر از این نمی توان دموکراسی را تعریف کرد . تا در جامعه ای حق و حقوق زنان ادا نشود ، تا در جامعه ای تساوی بین زن و مرد بمعنای واقعی کلمه و نه فقط در قالب حرف و سخن به اجرا درنیاید و تا در جامعه ای به زنها فرصت های مساوی در تمام عرصه ها داده نشود نمی توان ادعا کرد که آن جامعه به دموکراسی رسیده است . قطعاً هر مردی در اطراف خود مادر ، خواهر یا دختری دارد . تا زمانی که حرمت همه زنها را دقیقاً مانند حرمت زنان نزدیک به خود رعایت نکنیم دموکراسی خواب و خیالی بیش نخواهد بود . تا زمانی که همه مردان - و در مواردی خود زنها - زنان را بعنوان شهروند درجه دو و با حقوقی معادل نصف خود بنگرند آن جامعه روی امن و آسایش نخواهد دید . همه زنان باید به این باور برسند و برای احقاق حق خود مبارزه کنند و با چنگ و دندان حقوق تاریخی از دست رفته خود را استیفا کنند و آن را به دیگران بقبولانند . آری ! دموکراسی از جاده ای می گذرد که اصلی ترین دروازه آن رضایتمندی زنان از زندگی در آن جامعه است .
با امید به دموکراسی واقعی در ایران
زنده باد آزادی
پاینده باد ایران