Sunday, February 6, 2011

آقای مهندس موسوی ! ایران ، مصر نیست . من هنوز هم تا آخر خط پشت سر شما هستم

جناب آقای مهندس موسوی ، رئیس جمهور منتخب !
این روزها شاهد اتفاقات غم انگیز و در عین حال افتخار آمیزی در مصر هستیم . بسیاری سخن از این می رانند که آنچه در مصر اتفاق می افتد از حیث ماهیت ، مشابه اتفاقات سال گذشته ایران است . تعدادی هم نظر بر این دارند که انقلاب اسلامی سال 57 دارد تکرار می شود . اگر چه شخصاً با نظریه اول موافقم ولی می دانم که ایران ، مصر نیست ! رژیم جمهوری اسلامی ایران نیز مشابه رژیم حسنی مبارک نیست . اگر انصاف بدهیم باید بگوییم که حکومت مصر از لحاظ کیفیت نوع دیکتاتوری به گرد پای رژیم واپس گرا ، جنایت کار و سفاک جمهوری اسلامی ایران نمی رسد . به همین دلیل نوع مبارزه با این رژیم نیز روشهای خاص خود را می طلبد . مردم ایران ، این روزها در شرایط اندوهباری زندگی می کنند . فشارهای متعدد اجتماعی ، اقتصادی ، سیاسی و فرهنگی تا بدانجا افزایش یافته است که کرامت انسانی مردم را به سخره گرفته است . اظهارات تهوع آور و وقیحانه آقای خامنه ای در نماز جمعه این هفته بطرز تشنج آوری توهین آمیز بود . نه تنها توهین به مردم مصر بلکه توهین به شخصیت انسانی همه ایرانیان که این مردک خود را ولی فقیه منتخب آنان می داند . می دانم و می دانید که به احتمال فراوان وزارت کشور با نادیده گرفتن چند باره حق تجمع مسالمت آمیز که در قانون اساسی همین جمهوری اسلامی نیز بر آن صحه گذاشته شده است ، اجاز راه پیمایی را نخواهد داد اما من بر این باورم که مردم ایران دیگر ظرفیت یک انقلاب را ندارند . اینان یک بار شاهد انقلاب بوده اند و هرگز نمی خواهند دوباره در همان چاله ای بیفتند که سی و دو سال پیش افتادند . از شما خواهش می کنم باز هم با مردم سخن بگویید و به همه نشان دهید بر سر راهی که پیش گرفته اید ( اگر چه ممکن است در مواردی از جمله بازگشت به دوران طلایی امام ! مخالف هم زیاد داشته باشید ) کماکان هستید و تا آخر به قواعد بازی پایبندید . معتقدم اگر شرایط آنگونه که همه آزادیخواهان انتظار دارند مهیا شده و امکان انجام یک رفراندوم تعیین نوع حکومت و بالطبع قانون اساسی مبتنی بر اصول مصرح منشور حقوق بشر بوجود آید ، همگان به توافق خواهند رسید و راه برای پیشرفت و حرکت بسوی افق روشن هموار خواهد شد . بنابراین باز هم می گویم : آقای موسوی ، ایران ، مصر نیست ! من تا آخر خط پشت سر شما هستم . زنده باد آزادی و پاینده باد ایران

1 comment:

  1. مبارزه باید به هر حال انجام شود ولی نه درقالب تظاهرات کلاسیک. مردم میتوانند معمولی همگی به خیابان بروند و رای وشعار خود را روی کاغذ نوشته کف پیاده رو رها کنند.

    ReplyDelete